ตอนที่ 05
ชายที่ชื่อเอกนั้นลุกขึ้นบอกผม ผมนิ่งเงียบไม่คิดจะไปไหนอีกแล้ว ได้แต่ส่ายหน้า
“ผมอยากไปพบลูกเมียเป็นครั้งสุดท้าย ผมยังไม่ได้ลาเขาเลย ผมอยากจะบอกว่าผมรักเขา ผมจะได้สิ้นอย่างสบายใจ”
ผมมองหน้าเขา ผมเห็นเขาอดสงสารไม่ได้ เพราะหัวอกเดียวกัน
“ผมจะหนีออกไปจากที่นี่ไม่ได้ ถ้าไม่มีคุณช่วย”
คุณเอกวิงวอนผม เพราะตอนแเรกเห็นผมปฎิเสธไปแล้ว ผมมองหน้าเขาด้วยความเห็นใจ
“ตกลง...แล้วจะให้ผมช่วยยังไง”
ไงๆผม