ท้อง
ฟ้าโปร่ง
ปุยเมฆขาวที่พลิ้วอย่างบางเบาล้อแสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามานั้น
หาได้ทำให้ความรู้สึกมืดมิดทะมึนที่ปกคลุมอยู่ในใจของอรชานั้นจางหายไปแต่
อย่างใด
ดวงตาอันเหม่อลอยของหญิงสาวที่จับจ้องไปยังนอกหน้าต่างนั้นยังคงมีร่องรอย
ชื้นของหยาดน้ำใสที่เอ่อท่วมขังมาเกือบตลอดเวลา
นับตั้งแต่แยกทางจากสองเพื่อนสาวที่มาส่งเธอถึงสนามบิน
JFK
จนมาถึงในขณะนี้ที่เครื่องบินยักษ์กำลังพาเธอบินอยู่เหนือดินแดน