เช้าวันหนึ่ง
พัชรางค์ตื่นขึ้นมา แปรงฟัน
ล้างหน้าตา ออกมาหวีผมที่โต๊ะเครื่องแป้ง
แล้วสวมเสื้อคลุมลงมาข้างล่าง
เธอแปลกใจเมื่อไม่เห็นใครเลย
โต๊ะทานอาหารก็ไม่มีกับข้าวเตรียมไว้เหมือนทุกครั้ง
“ป้าวัน
ป้าวัน”
เธอร้องตะโกนเรียกแม่ครัว
แต่ไม่มีเสียงตอบรับ
จึงเดินไปหาที่ห้องครัว
แล้วพัชรางค์ก็แทบทรุดฮวบลงกับพื้น
ดวงตาคู่งามเบิกโพลงเมื่อเห็นร่างอ้วนใหญ่ของแม่ครัวนอนจมกองเลือด