“ ลุงจ๋าๆ
ยายให้มาเอาน้ำปลาจ้า”
เสียงน้องอิ๋วดังขึ้นพร้อมกับการโอบกอดเอวผมเบาๆด้านหลัง
“ อื้อ...ไปหาเอาเลยลูก”
ผมเอามือลูบหัวของอิ๋วเบาๆพร้อมกับดันหลังเธอเข้าไปในร้าน
บ้านผมเป็นร้านค้าเพียงร้านเดียวภายในหมู่บ้าน
และบ้านผมก็อยู่ห่างออกมาจากชุมชนพอสมควร
ด้านหน้ามาต้นมะขามที่ให้ร่มเงา
ด้านหลังติดคลองที่มักมีเด็กๆมาเล่นน้ำกันอยู่เป็นประจำ
หมู่บ้านนี้มีประมาณ 100
หลังคาเรือนและคน