ปาน
เทพนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของเขา
ในเวลานั้นชายหนุ่มหมุนเก้าอี้หันออกไปยังทิศทางด้านหลังซึ่งเป็นผนังกระจก
สีตัดแสงบานใหญ่
จากระดับซึ่งชายหนุ่มนั่งทำงานอยู่บนอาคารสูงเสียดฟ้ากว่าสี่สิบช
้นนั้น
สามารถมองออกไปได้รอบทิศทาง
สายตาของเขาที่มองเหม่อๆ
ไปยังภาพของตึกสูงที่ผุดขึ้นมาเป็นหย่อมๆ
ทั่วพื้นที่โดยรอบบริเวณนั้นมีแววครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง
ขณะที่ปานเทพกำลังใคร่ครวญเกี่ยวกับโทรศัพท์
สามารถมองออกไปได้รอบทิศทาง
สายตาของเขาที่มองเหม่อๆ
ไปยังภาพของตึกสูงที่ผุดขึ้นมาเป็นหย่อมๆ
ทั่วพื้นที่โดยรอบบริเวณนั้นมีแววครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง
ขณะที่ปานเทพกำลังใคร่ครวญเกี่ยวกับโทรศัพท์
