แนเสี่ยวเชี่ยนทั้งสองพอได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระ
ล้วนพกพาความคับแค้นแน่นอก
กลับเข้าสู่อุทยานอบเชยของเจาเหยินกงจู้เจาเหยินกงจู้นั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลืองของโต๊ะเครื่องแป้ง
พอพบเห็นพ
กนางจึงถามว่า“เหวียนยั่วเฟยเล่า”เฟยจินเอ๋อขยี้เท้ากล่าวอย่างขุ่นเคือง“มันผู้นี้ช่างน่าชิงชังนัก”แนเสี่ยวเชี่ยนกล่าวเสริมขึ้น“มันให้พวกนางคณิการุมถอดกางเกงเราสองคน
ซ้ำยังบังคับให้ฟังเพลงสิบแปดลูบคลำ”เจาเหยินกงจู้
ซ้ำยังบังคับให้ฟังเพลงสิบแปดลูบคลำ”เจาเหยินกงจู้
