ตอนที่ 05
ชายที่ชื่อเอกนั้นลุกขึ้นบอกผม ผมนิ่งเงียบไม่คิดจะไปไหนอีกแล้ว ได้แต่ส่ายหน้า
“ผมอยากไปพบลูกเมียเป็นครั้งสุดท้าย ผมยังไม่ได้ลาเขาเลย ผมอยากจะบอกว่าผมรักเขา ผมจะได้สิ้นอย่างสบายใจ”
ผมมองหน้าเขา ผมเห็นเขาอดสงสารไม่ได้ เพราะหัวอกเดียวกัน
“ผมจะหนีออกไปจากที่นี่ไม่ได้ ถ้าไม่มีคุณช่วย”
คุณเอกวิงวอนผม เพราะตอนแเรกเห็นผมปฎิเสธไปแล้ว ผมมองหน้าเขาด้วยความเห็นใจ
“ตกลง...แล้วจะให้ผมช่วยยังไง”
ไงๆผม
ชายที่ชื่อเอกนั้นลุกขึ้นบอกผม ผมนิ่งเงียบไม่คิดจะไปไหนอีกแล้ว ได้แต่ส่ายหน้า
“ผมอยากไปพบลูกเมียเป็นครั้งสุดท้าย ผมยังไม่ได้ลาเขาเลย ผมอยากจะบอกว่าผมรักเขา ผมจะได้สิ้นอย่างสบายใจ”
ผมมองหน้าเขา ผมเห็นเขาอดสงสารไม่ได้ เพราะหัวอกเดียวกัน
“ผมจะหนีออกไปจากที่นี่ไม่ได้ ถ้าไม่มีคุณช่วย”
คุณเอกวิงวอนผม เพราะตอนแเรกเห็นผมปฎิเสธไปแล้ว ผมมองหน้าเขาด้วยความเห็นใจ
“ตกลง...แล้วจะให้ผมช่วยยังไง”
ไงๆผม