ณ บ้านหลังใหญ่ห่างไกลจากชุมชน นาฬิกาที่ข้างฝาห้องกระดิกเข็มไปที่หมายเลข 12 บ่งบอกเวลาเที่ยงคืนตรงตามหน้าที่ของมัน
ตึกรามบ้านช่องและห้องพักอื่น ๆ ต่างก็ปิดไฟเข้านอนพักผ่อนคลายความเหนื่อยล้ากันอย่างเงียบสงบ แต่แสงไฟในห้องของผมยังคง
เปิดสว่างจ้าอยู่โดยไม่รู้จักหลับนอน ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์คู่ใจเสียงกดแป้นพิมพ์และเมาส์ดังกิ๊ก ๆ ร้องระงมราวกับนกแตกรัง
"เฟรชชี่ ปีนี้เด็ดดวงจริง ๆ ขาว ๆ ทั้ง